Rozdrabnianie i wyciskanie soku są następnymi czynnościami wykonywanymi przy otrzymywaniu soków pitnych. Najwygodniej i najszybciej uzyskuje się sok stosując elektryczną sx»kowirówkę typu Eda. Szczególnie szybko trze i wyciska ona sok z takich owoców, jak jabłka, gruszki, połówki śliwek czy agrest. Znacznie trudniej otrzymać za jej pomocą sok z truskawek, porzeczek czy malin, ponieważ drobne pestki szybko zatykają oczka sita odcedzającego części stałe od części płynnych. Zupełnie nie nadaje się do tego celu sokowirówka Malina, którą z tych względów trzeba czyścić bardzo często. Stałe części owoców oddzielone w czasie wyciskania w soko-wirówce zawierają jeszcze dość dużo składników rozpuszczalnych-i dlatego należy je zalać wrzącą wodą w takiej ilości, aby pokryła wytłoczyny ułożone w naczyniu. Po przestudzeniu wytłoczyny z wodą wymieszać i odcedzić wylewając je do specjalnego przygotowanego worka, aby odcieka! tylko sok.V Drugim sposobem otrzymywania soku jest wyciskanie owoców za pomocą maszynki ręcznej Alfa. Przygotowane owoce nakłada się do zbiornika maszynki, która miażdży je i jednocześnie oddziela sok usuwając na zewnątrz wytłoczyny, te również należy zalać wodą, wymieszać, a następnie odcedzić. Po ścieknięciu soku można jeszcze dodatkowo masę wycisnąć skręcając woreczek.Wyciskanie soku łatwiejsze jest z owoców zawierających małozwiązków galaretujących, np. z białych porzeczek, malin, wiśni, je-żyn czy owoców czarnego bzu. Trudności powstają przy wyciskaniusoku z czarnych porzeczek, które charakteryzują się znaczną zawar-tością związków pektynowych.Sok otrzymany jednym ze sposobów należy połączyć z sokiem uzyskanym z przepłukiwania wytłoków. Uzyskany sok nie jest zupełnie klarowny, gdyż zawieszone są w nim drobne cząstki miazgi owocowej. Aby cząstki te usunąć z soku pitnego, trzeba naczynie z nim odstawić na kilka godzin do chłodnej piwnicy, a wówczas cząstki stałe opadną na dno naczynia. Następnie naczynie z sokiem stawia się na taborecie, a drugie naczynie, np. słój, niżej (na podłodze). Z kolei do naczynia z sokiem wkłada się wąż gumowy, uprzednio dokładnie umyty i odkażony, za pomocą którego zciąga się samoczynnie sklarowany sok do drugiego naczynia. Wąż powinien być zanurzony w naczyniu z sokiem do takiej głębokości, aby nie zmącił osadu na dnie naczynia. Wystający koniec węża trzeba zawinąć celofanem, pozostawiając odsłonięty otwór, i ściągnąć z węża powietrze ustami. Sok z naczynia ustawionego wyżej spłynie do naczynia dolnego lub do podstawionych butelek czy słoików. Sok pitny mniej czy bardziej klarowny przechowuje się jednakowo.